Saçların çok güzel Mahsa, Kız kardeşlerinin mücadelesinde dalgalanıyor. Saçlarımız, duygularımız, varlığımız özgürce dalgalanana dek! Mahsa'ya, kendime, kız kardeşlerime..
Hapsolduk hayat denen çilenin içine
Kimi gün bulduğumuz umuda sarıldık
Kim gün yanıldığımıza ağladık
Doğmuşuz zaten deyip alışmaya çalıştık.
Alışmaya çalıştıkça olmamış bu, bi’ daha anladık.
Zor olan daha da zor er değilsen!
Önünü ardını düşünmeden çıkaramazsın kafanı pencereden.
Örtük perdelerin ardında kalan bedenlerden,
Gizlendi kim bilir nice hayal gün görmemişlikten!
Sus dediler diye sesimiz olduğunu unuttuk!
Olduğumuzdan utanalım diye mi doğurulduk?
İki bacak arasındaki mi bizim ne olduğumuz?
Doğrudur sandık, kendimizi içimizde sakladık.
Göğün rengini hiç bilmezken
Bebeyken çeyiz düzülen bir yerdeyken
Ayıplarla, günahlarla çevrilmişken
Verdiğinize kanaat etmeyiz, hayatı var eden bizken
Saçlarımızda özgürlüğü istedik, çok mu olduk!?