Filmi bir kadın yönetmen gözüyle görmemiz de yine bu toplumsal normları kadınların uyanışı ile aşacağımıza dair inancımı bir kez daha kuvvetlendirdi.
Dram türündeki bu film toplumsal cinsiyet rollerine, aile içi ilişkilere, annelik kavramına yönelik eleştirileri içeriyor. Filmin başında bizi domates festivali görüntüleri karşılıyor. Filmin yönetmeni Lynne Ramsay bir yönetmenlik tarzı olarak kırmızıyı kavramsal olarak film boyunca kullanıyor. Kırmızı, Eva (anne) ile Kevin (oğlu) arasındaki sert ilişkiyi temsil ediyor. Filmde Eva karakterine Tilda Swinton, Kevin karakterine Ezra Miller hayat veriyor. Eva daha başından hamile kalmayı dahi istemiyor. Kevin annesi tarafından istenmediği bir ortamda dünyaya geliyor. İlişkileri bebeklikten ergenliğe kadar yolunda ilerlemiyor. Tam bu süreçte Kevin’in babası Franklin (John C. Reilly) Eva’nın yaşadığı anneliği kabullenememe durumunu dahi fark etmiyor. Eva’nın kuramadığı ilişkide her seferinde onu suçlu buluyor. Kevin babasıyla çok iyi anlaşırken annesiyle normal bir ilişki kuramıyor. Yönetmen tüm bunları bir zaman kolajı tekniğiyle bize aktarıyor. Bu şekilde sahneler hakkında düşünerek bir şekilde filme dahil hissediyoruz kendimizi. Eva toplum tarafından kurban seçiliyor, Kevin’ın katliam yaptığı filmin sonunda. Eva’ya bir kadın saldırıyor; evine, arabasına kırmızı boya atılıyor çünkü bütün suç annelik yapamayan ve bir katil doğuran Eva’da!
Filmi bir kadın yönetmen gözüyle görmemiz de yine bu toplumsal normları kadınların uyanışı ile aşacağımıza dair inancımı bir kez daha kuvvetlendirdi.
İYİ SEYİRLER …
Yorumlar