Korkudan değil öfkeden titreyecek ellerimiz. Biliyoruz artık bizden çalınanların nerede durduğunu. Hepsini geri alacağız.
Şiirimin kelimeleri kayboldu sabun köpüklerinin arasında. Yıllarım kayboldu yasakların, ayıpların ve günahların arasında. Size sesleniyorum!
Belki de kayıp günlerimiz bir yerde birikip en hüzünlü şiiri oluyordur dünyanın.
Aynaya bakmadım on iki yıldır. Belki de yüzümün bir yerinde hâlâ umutlu bir gülümseme saklıdır. Belki de gülüşlerimiz bir yerde birikip en güzel şarkısı oluyordur dünyanın.
Sevemedim ki kendimi. Ve düşünmedim tam da bu nedenle neleri sevdiğimi. Rüzgâr, hiç getirip bırakmadı saçlarıma güzel çiçeklerin kokusunu. Öyle olsa ben de seçerdim belki yasemini…
Şimdi çıkıp gitmek için çok mu geç?
Kız kardeşlerimin elini tuta tuta…
Akıp giden sular gibi…
Şimdi yok olup gitmek için çok erken!
Kız kardeşlerim çoklar, yara izlerim kadar. Oradan gelir tanışıklığımız ve sardığımız yaralardan.
Şimdi kaybolup gitmek için çok erken!
Birikiyoruz. Bileniyoruz biriktikçe.
Korkudan değil öfkeden titreyecek ellerimiz. Biliyoruz artık bizden çalınanların nerede durduğunu. Hepsini geri alacağız.
Dünyayı başınıza yıkıp yeniden kuracağız.
Yaşayacağız!
Yorumlar