Bir feminist özsavunma atölye deneyimi: Karanlık dünyaya ay ışığı olacağız-Güneş Altunkaya

Geçtiğimiz günlerde Kemalpaşa’da feminist özsavunma atölyesinde buluştuk. Yan yana gelmek, birbirimizden güç almak, birbirimizden bir şeyler öğrenmek için atölyeye ihtiyaç duyduk. Atölyeyi Mor Mekan’ımızda, mücadelemizin mekanında ilk defa gerçekleştirdik. Hepimiz için heyecan veren bir deneyim yaşadık. Beklediğimiz ve sonunda geldiğimiz nokta ne miydi? Sizlerle bu deneyimimizi paylaşmak istiyorum. 

Heyecanla iş çıkışlarından sonra Mor Mekan’da buluştuk. Çay içip, ufak sohbetlerle yine günü değerlendirip yaşadıklarımızı paylaşarak yorgunluğumuzu attıktan sonra atölyemize başladık. İki gün boyunca kendimize ait bir alan yarattığımızı hissettik. Biz bir eğitim beklerken tüm beklentilerimiz tersine döndü. İnteraktif, kendimizi olayın ve anın içinde hissettiğimiz bir pratik yaşadık. İş çıkışlarında yorgun olmamıza rağmen hiç bitmesin diye birbirimize söylenip durduk. Birbirimize karşı yargı oluşur mu diye düşünürken tam tersine tüm katılımcıların birbirine daha da sıkıca sarıldığı bir atölye yaşadık. Tabii ki kahkahamız da hiç eksik olmadı. 

Atölye bittikten sonra farkettik ki hepimize bir çok şey katmıştı. Gündelik yaşamımızda yaşadığımız şiddetin farkına vardık. Bu şiddetin sadece fiziksel bir şiddetten ibaret olmadığını anladık, aslında biliyorduk ama şiddet sanki hep uzağımızda gibi gelir ya hepimize. Toplumsal cinsiyet eşitsizliğinin yeniden ve yeniden nasıl üretildiğini anladık. Ataerkil güç ilişkilerinin eril kurumlar, aile, din, mülkiyet ilişkileri ve üremenin denetimi ile nasıl inşaa edildiğini fark ettik. 

Kısacası feminist özsavunma atölyesi bana yeniden mücadele etmem gerektiğini hatırlattı. Bu atölyeden sonra sadece şiddete maruz kalındığında değil herhangi bir sıkıntıda müdahale etmek İçin elimden geleni yapmam gerektiğinin farkına vardım. Güçlü olduğumu biliyordum ama güçlü olmanın fiziksel bir güçten ibaret olmadığını farkettim. Atölyeden sonra güven duygum arttı, yol arkadaşlarımla birlikte güzel mücadele edebileceğime inanıyorum. Erkek şiddetine karşı mücadele yöntem ve araçlarının çeşitliliğini gördüm. Sistemin kendi bedenimize ve emeğine bizi yabancılaştırdığını biliyorduk ama bu kadar da olur mu dedik. Bir nefes gibi içimize içimize çekiyormuşuz. Ya sınırlarımız… Sınır çekmek her zaman zordur kadınlar açısından… Fakat atölyemiz bize sınır çekmemiz için de çok şey kattı. Nasıl sınır çekebileceğimi kafamda oturttum. Hayır deme farkındalığım arttı. Şiddetin karşısında evde sokakta İşyerinde o esnada nasıl müdahale edeceğimin, özsavunma hakkımı kullanma meşruluğumun farkına vardım. Benden çalınan özsaygımı bu atölye sayesinde tekrar kazanma şansım oldu.  Atölye benim için çok verimliydi, güzel geçti, kendimle alakalı bir çok şeyin farkına vardım. Feminist özsavunmanın ne anlama geldiğini, neye karşı, ne için mücadele edeceğimi, nerede durmamız gerektiğinin farkına vardım. Birlikte yol aldığım kadın arkadaşlarımın benimle aynı olan birçok özelliklerini öğrendim. Birlikte hareket edildiğinde ne kadar güçlü olabileceğimizin ve bunun kolektif bir çalışmayla gerçekleşebileceğinin farkına vardım.  Sıkılmadan çok güzel eğlenceli bir atölye gerçekleştirdik. Kadın arkadaşlarımla “evet, hayır” demekten,  haykırmaktan mutlu oldum, çok güçlü hissettim. Bir kadın şiddete, tacize, tecavüze uğradığında bunu durdurabileceğime inanıyorum. Hala katılmayan ya da duymayan varsa bir kez daha benden bir çağrı gelsin: Feminist özsavunma atölyelerine katılmayı unutmayın…

Feminist özsavunma hayatımızı etkisiz hale getiren erkek devlet şiddetine karşı savunmadır, mücadeledir, kadın dayanışmasıdır, birlikte güçlenmedir ve ataerkiyi yıkacak bir enstrümandır. 

Karanlık dünyaya ay ışığı olacağız.

Medoğum aşharsiva lusnika elloğuk mek